Συνάδελφοι,
Στις 3 Ιουλίου 2009, πληροφορηθήκαμε από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης" ότι την προηγούμενη μέρα, 2/7 έγινε παράσταση δαμαρτυρίας και συμβολική κατάληψη της έδρας της Εταιρίας Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παίδων και Ενηλίκων "Ίρις" στου Παπάγου από εργαζόμενους και συνδικαλιστές του σωματείου μας και του ΠΑΜΕ, απαιτώντας την καταβολή των δεδουλευμένων και την επαναπρόσληψη δύο εργαζομένων που απέλυσε η εργοδοσία. Όπως πληροφορηθήκαμε από το δημοσίευμα αυτή η κινητοποίηση ήταν συνέχεια μιας άκαρπης τριμερούς συνάντησης στο Υπουργείο Απασχόλησης των συνδικαλιστών της πλειοψηφίας του ΔΣ και της εργοδοσίας στις 30/6. Εδώ τίθεται το ερώτημα, πότε αποφάσισε το ΔΣ του σωματείου μας γι' αυτές τις πρωτοβουλίες όταν η τελευταία συνεδρίαση έγινε στις 14 Απρίλη, ενώ το καταστατικό προβλέπει τακτικές μηνιαίες συνεδριάσεις? Η πλειοψηφία του ΔΣ δεν μπήκε καν στον κόπο να μας ενημερώσει, ώστε να μπορέσουμε να στηρίξουμε τις κινητοποιήσεις αυτές.
Δυστυχώς αυτή η αντιδημοκρατική πρακτική, αλλά και η γενικότερη λογική των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο χώρο μας δεν ειναι πρωτόγνωρη. Είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι μετά από μια σειρά ανάλογων πρακτικών όπως: Στις 4/6 παρέμβαση του σωματείου στη διεύθυνση της κλινικής Αθηνά για τα καθυστερούμενα χρήματα όπως και στις 24/6 συνάντηση με τον εργοδότη στο Υπ. Απασχόλησης, κινήσεις που δεν συζητήθηκαν σε κανένα ΔΣ και τις πληροφορηθήκαμε αργότερα από τους εκεί εργαζόμενους.
Την 1/6 παρέμβαση στην επιθεώρηση εργασίας για τις δυο απολύσεις στην Ίριδα. Το μάθαμε από το Ριζοσπάστη. Στην πανεργατική απεργία στις 2/4 η πλειοψηφία του ΔΣ δεν μας ενημέρωσε σε ποιους χώρους εργασίας θα βρισκόταν το σωματείο για περιφρούρηση.
Η πλειοψηφία του ΔΣ δεν μας παραδίδει κλειδιά των γραφείων, παρότι το έχουμε επανειλημμένα ζητήσει για να συναντιόμαστε με εργαζόμενους, με τη δικαιολογία της έλλειψης εμπιστοσύνης!
Στις τελευταίες εκλογές 21/12/08, δεν μας παρέδωσαν αντίγραφο του μητρώου μελών με διάφορες προσχηματικές δικαιολογίες.
'Ολα αυτά μαζί και με άλλα γεγονότα συνθέτουν την εικόνα μιας αντιδημοκρατικής λειτουργίας του σωματείο μας, με ευθύνη ανθρώπων οι οποίοι συχνά καταγγέλλουν, έχοντας μάλιστα δίκιο, τις αντιδημοκρατικές πρακτικές στα φιλοεργοδοτικά και φιλοκβερνητικά συνδικάτα. Όμως οι παλαιότεροι συνάδελφοι μπορούν να θυμηθούν τους αγώνες που έχει δώσει το ταξικό σνδικαλιστικό κίνημα για την κατάκτηση της δημοκρατίας στα συνδικάτα.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Ζούμε στην εποχή που το κεφάλαιο με όλο το πλέγμα εξουσίας του (ΕΕ, κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΜΜΕ, συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες) περνάνε σε ολομέτωπη επίθεση στους εργαζόμενους στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Σ'αυτή την επίθεση η απάντηση της εργατικής τάξης θα πρέπει να είναι η ανάλογη, στη βάση του τρίπτυχου Ενότητα-Δράση-Προοπτική ώστε να αντιπαλέψουμε τον εργασιακό μεσαίωνα και να διατηρήσουμε τα κεκτημένα δικαιώματά μας.
Η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος είναι αναγκαίος όρος για να δοθεί εργατική απάντηση σήμερα. Και σίγουρα δεν μπορεί να γίνει με αντιδημοκρατικές και απομονωτικές λογικές και πρακτικές. Στο όνομα της ανάγκης της απόκρουσης της αντεργατικής επίθεσης οι εργαζόμενοι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θυσιάσουν τη δημοκρατία στα συνδικάτα τους.
Δε θα κάνουμε πίσω όσον αφορά τη δημοκρατική λειτουργία του σωματείου μας, όπως θα είμαστε μπροστά στη συσπείρωση και τη δράση με όλους τους εργαζόμενους. Είναι αναγκαία η μέγιστη Ενότητα και Δράση.
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου από την Ανεξάρτητη Συνδικαλιστική Κίνηση Υγειονομικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου